الکتروانسفالوگرافی یا گرفتن نوار مغزی یکی از روش‌های ثبت فعالیت الکتریکی مغز است.
این روش شامل اخذ علائم از طریق الکترودهای سطحی، بهبود سیگنال (تقویت و حذف نویز)، رؤیت سیگنال و آنالیز آن می‌شود.
در الکتروانسفالوگرافی فعالیت الکتریکی همزمان‌شده مجموعه‌ای از هزاران یا میلیون‌ها نورون یا اصطلاحا امواج مغزی را می‌توان با الکترودهای چسبیده به پوست سر ثبت می‌شود.
از آنجایی که شدت این امواج بسیار کم و حدود ۱۰۰ میکروولت است، باید آنها را تقویت کرد. سپس این امواج روی کاغذ چاپ می‌شوند یا روی صفحه مونیتور فرستاده می‌شوند تا پزشک آنها را بررسی کند.
آنچه در الکتروانسفالوگرافی دیده می‌شود، امواج یا نوسان‌های الکتریکی بر حسب بسامدها و گسترش مکانی‌شان هستند که به انواعی تقسیم‌بندی می‌شوند و بیانگر حالات متفاوت کارکرد مغز هستند، مانند مراحل گوناگون خواب و بیداری.
آشنایی با امواج مغزی
معمولاً طیف فرکانسی یا بسامدی سیگنال‌های ثبت‌شده در نواز مغزی حاوی اطلاعات مفیدی است که کاربردهای تشخیصی و تحقیقاتی بسیاری ازجمله موارد زیر دارد:
کمک به تشخیص و تعیین محل آسیب مغزی
کمک به مطالعه صرع و حملات گذرای برگشت‌پذیر مغز
کمک به تشخیص اختلالات روانی
کمک به مطالعه خواب
اجازه مشاهده و آنالیز پاسخ‌های مغزی به محرک‌های حسی
امروزه شناسایی امواج مغزی از گرفتن نوار مغزی ساده فراتر می‌رود و علاوه بر مقاصد تشخیصی، به‌عنوان ابزاری برای شناسایی عملکردهای بخش‌های مختلف مغز، در اختیار محققان هستند. زیرا هر ناحیه مغز، کاری تخصصی دارد و به همین ترتیب بعضی امواج در آن غلبه بیشتری دارند
امروزه، انواع دیگری از امواج در بخش‌های عمقی مغز ردگیری شده‌اند که دارای فرکانس‌هایی تا ۴۰۰ هرتز نیز هستند و نقش‌های مختلفی از تشکیل و نگهداری حافظه تا درمان بعضی بیماری‌ها ازجمله صرع برای آنها در نظر گرفته می‌شود.
نظر بدهید
(0 نظر)